تاریخ : یکشنبه 91/4/4 | 5:2 عصر | نویسنده : حسین کارگر
با کمربندت مکش احساس واهی میکنم
قامتی که پروریدم را نگاهی میکنم !!!!!!
بوده آیا این جواب آن همه بی تابیم؟؟؟
یا که حق مادری،یا مزد آن بی خوابیم؟؟
روی احساسات من در این زمانه پا نزار
جان هرکس دوست داری مادرو تنها نزار
گر چه من پیرم ،علیلم،هرچه باشد مادرم
بهر جان دادن برای بچه ی خود حاضرم
کنج آسایشگه هم فکر شما را میکنم
آرزوی تندرستی بر شماها میکنم
غافل از اینکه ،تو یک لحظه،به یادم نیستی
آدمی را آدمیت باشد آدم نیستی(بهلول حبیبی زنجانی
.: Weblog Themes By Pichak :.